In de New Education Fellowship (1921) was Maria Montessori de absolute ster van de liga. Met de Methode Montessori (1909) was ze erg populair bij een brede basis praktijkmensen en een internationale beroemdheid. De oprichting in 1929 van de Association Montessori Internationale beoogde de verbreiding te stimuleren van haar principes, haar leermiddelen en de correcte toepassing van haar methode. Haar succes bleef niet gespaard van afgunst binnen de N.E.F. die in de jaren 1925-1926 een andere pionier op het voorplan bracht: Ovide Decroly. De polemiek rond Montessori kreeg door de inbreng van Decroly zowaar de allures van een methodestrijd tussen montessorianen en decrolyens.
Bron: Angelo Van Gorp, Voorbij de ‘Cultus van de Pionier’. Over de methodestrijd tussen decrolyens en montessorianen. In: Mark D’hoker & Marc Depaepe (Red.), Op eigen vleugels. Liber Amicorum Prof. Dr. An Hermans. Garant, Antwerpen-Apeldoorn,2004, 47-58.
Montessori Guide from Montessori Guide on Vimeo.
Tussen de loopbaan van Decroly en Montessori zijn duidelijke parallellen. Beiden hadden als medicus de studie van mentaal gehandicapte kinderen als vertrekpunt genomen voor hun psychopedagogische principes en methode. Over de montessori leermiddelen was Decroly minder enthousiast. Hij vond het materiaal te abstract, te artificieel en veel te duur. Zijn kritiek op de Montessori Methode werd versterkt door zijn observaties in scholen die zeer strikt de methode toepasten en de vrijheid, de leergierigheid en spontaneïteit van kinderen inperkten. Dit was volgens hem in tegenspraak met de principes van de école active.
De polemiek tussen Montessorianen en Decrolyens blijft actueel. Opvallend is Decroly’s gedachtegoed weinig bekend in Angelsaksische landen in tegenstelling tot de wereldwijde verspreiding van Montessori haar pedagogisch werk en de merchandising voor de montessori leermiddelen.
“Decroly war kein Unternehmer wie die Italienerin, die es glänzend verstand, ihr Produkt zu vermarkten und über mehr als vierzig Jahre das weltweite Interesse wach zu halten.” Uit: Annika Blichmann (2014), Erziehung als Wissenschaft. Ovide Decroly und sein Weg vom Artz zum Pädagogen. Schöningh, Paderborn, p.210
Uit: John Howlett, Progressive Education. A critical introduction. Bloomsbury Academic, London-New York, 2013.